Maar na 1854 werd dat het Immaculatum Cor (Onbevlekt Hart), om te benadrukken dat Maria geen zonden (dat zijn: alles wat niet gaat zoals God het wil) heeft begaan. In dat jaar kondigde de paus namelijk het dogma (dat is: een geloofswaarheid) af van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria.
Het feest van het Onbevlekt Hart van Maria werd door Paus Pius XII in 1942 ingesteld bij gelegenheid van de vijfentwintigste verjaardag van de Mariaverschijningen in Fátima, Portugal. Maria is daar in 1917 verschillende keren verschenen aan drie kinderen. Het feest werd gevierd op 22 augustus, maar na het Tweede Vaticaans Concilie (dat is: een grote vergadering van bisschoppen) werd het feest verschoven.
Vieren
Nu wordt het op de zaterdag na het Hoogfeest van het Allerheiligste Hart van Jezus (de derde vrijdag na Pinksteren) gevierd. De huidige verering van het Onbevlekt Hart van Maria is namelijk ook afgeleid van de verering van het Heilig Hart van Jezus, een verering die in de zeventiende eeuw ontstond.
Begrippen
Het symbool voor het Onbevlekt Hart van Maria is een brandend hart (zoals het Heilig Hart van Jezus), omkranst met rozen en doorstoken met een zwaard. Dat zwaard verwijst naar de profetie van Simeon bij de Opdracht van de Heer in de tempel.
De evangelist Lucas beschrijft dat in de bijbel zo: “Toen de tijd aanbrak, waarop zij (Maria en Jezus) volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zij het kind naar Jeruzalem om het aan de Heer op te dragen. … Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon … Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten, … nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden: … ‘mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël.' Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder: 'Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.' (Lc. 2, 22-35).
De rozen om het hart heen verwijzen, net zoals het vuur, naar de liefde. De roos is één van de symbolen van de liefde, waarbij het er om gaat dat echte liefde zichzelf opoffert voor de ander. Daarom werd het Rozenkransgebed, waarin 150 Weesgegroetjes worden gebeden, ook naar de roos vernoemt. De meeste mensen bidden overigens het zogeheten Rozenhoedje, waarbij je de rozenkrans in plaats van met 150 keer, 50 keer het Weesgegroet bidt. Het Weesgegroet is het gebed tot Maria en herhaalt de begroeting van haar nicht Elisabet toen Maria in verwachting was van Jezus. De rozen en het zwaard verwijzen zo naar de zichzelf opofferende moederliefde van Maria, die moest meemaken hoe haar Zoon werd bespot, gemarteld en gekruisigd, maar die altijd trouw aan Zijn zijde bleef staan.
Lees het bijbelverhaal op rkbijbel.nl.
Tradities
Rond het feest van het Onbevlekt Hart van Maria worden speciale gebedsmomenten gehouden. Soms is dat met een noveen, waarin op negen achtereenvolgende dagen speciale gebeden worden gezegd. Verder is na de Mariaverschijningen in Fatima, het gebruik ontstaan om vijf maanden op de eerste zaterdag van de maand te biechten (je zonden vertellen aan een priester en om vergeving vragen), de communie te ontvangen in een eucharistieviering en de rozenkrans te bidden.
